فوق العاده بود...فوق العاده...این مطلب متشکله از چند سوال و چند تعریف و تمجید...

تا سه نشه بازی نشه..! به اعتقاد من این سخت ترین و مهمترین دیدار بارسا در فصل جدید بود. قبلا زیاد از انریکه تعریف و تمجید کرده بودم ولی این اولین باری بود که خودشو به من هوادار اثبات کرد.

کاش میشد این بازی رو ضبط کنم...حرکات انریکه کنار زمین تحسین برانگیز بود! / درست مثل بازی قبل که تا دقیقه ی 80 ، 2 امتیاز شیرینو از دست داده بودیم ، تو این بازی احتمال تکرار تجربه ی قبلی کم نبود.اما اینبار تعویض طلایی لوچو ، پرنس نیوکمپ و کینگ لئوی افسانه ای 3 امتیاز این بازی رو برای تیم برتر میدان به ارمغان اورند.

دو تعویض فوق العاده ی انریکه دو پاس گل از مسی ، دبل نیمار و این است ... بارسای رویایی!

جنب و جوش و انرژی مثال زدنی انریکه و تاکتیکهایی که از کنار زمین با فریاد به شاگردانش گوشزد میکرد زمینه ساز تشکیل زوج طلایی کینگ و پرنس در 15 دقیقه ی پایانی این دیدار بود.

سوالی که هنوز جوابی براش پیدا نکردم علت تغییر در نوع پویایی کینگ لئو در 20 دقیقه ی پایانی دو دیدار گذشته بود.اگه خاطرتون باشه هفته ی قبل هم در مصاف با ویارئال بعد از به ثمر رسیدن تک گل 3 امتیازی ساندروی لاماسیا ، پویایی و جنب و جوش مسی مشهود تر و محسوس تر از دقایق قبل شد.

اما در این بازی هم با اینکه از اواسط نیمه ی دوم "به قبل" حرکت خاصی از مسی ندیدیم  و یکی دو جا با چند حرکت انفرادی چشم نواز و از میان برداشتن مدافعان حریف ، معنای واقعی کینگ لئو بودن رو به هواداران یاداوری کرد اما تا 20 دقیقه ی آخر بازی هنوز موتورش روشن نشده بود و همین برای من عجیب بود.

مونیر که با نیمار تعویض شد تازه موتور مسی روشن شد و این یعنی انریکه جوونگرایی رو به نتیجه گرایی ترجیح میده و به عبارتی دیگر جوونگرایی رو زمینه ی ایده آلی برای کسب نتیجه قلمداد میکنه. منظورم اینه که شاید اگه نیمار از شروع دیدار به جای مونیر فیکس بازی میکرد سرنوشت این 3 امتیاز به نوعی به 20 دقیقه ی آخر بازی موکول نمیشد و شاید تو همون نیمه ی اول هم به گل میرسیدیم ولی انریکه خواست به ستاره ی نوظهور تیمش یه بار دیگه فرصت بده و بهش بفهمونه که اگه خودش بخواد و خوب عمل کنه ، انریکه روش حساب ویژه ای باز میکنه.

از محصولات این دیدار از دروازه گرفته تا خط حمله :

اول اینکه احتمالا براوو سنگربان شماره یک بارسای انریکه خواهد بود. اگه اشتباه نکنم هفته ی اول هم براوو فیکس بود و تا الان 270 دقیقه دروازه شو بسته نگه داشته که البته آمار خارق العاده ای نیست اما خوب و امیدوار کننده ست.

خط دفاعی استحکام بالایی داشت و اشتباه فاحشی از خودش نشون نداد.آمادگی پیکه و متئو ، در اختیار داشتن ماسکی که میشه گفت حتی بعنوان یک مدافع کلاس اول جهانی خودش رو به تیم بازسازی شده ی انریکه هم در مواقع نیاز تحمیل کرده ، و حضور مارک متعصب و با انگیزه روی نیمکت ذخیره ی بارسا و ورمائلن.... خیال من هوادارو از ضدحملات-کرنرها و ضربات کاشته تا پایان هفته ی سوم راحت کرده...

البته نمیشه منکر نابودگر بودن تیمهایی مثل رئال و بایرن و چلسی در ضدحملات شد و مسلما محک رسمی خط دفاعی بارسای انریکه در لیگ قهرمانان پیش روی خواهد بود.

اما راکیتیچ که از بازیهای پیش فصل تا به امروز فیکس بوده و رسما بعنوان یک جانشین برای مهندس به نیوکمپ اومده ، تو همه ی بازیها دوندگی فوق العاده ای داشته و با سرعت و هوش بالایی که داره در خیلی از مقاطع گره گشا و طراح خوبی در حملات بارسا بوده.

خط حمله : نقطه ی قوت شخص انریکه در چند دیدار گذشته...چه با تعویضهای طلایی و چه با جوونگرایی!

برای مثال انریکه به خوبی میدونست که تعویض نیمار و مونیر در این بازی به معنای کسب 3 امتیاز خواهد بود.

نیماری که فصل گذشته بیشتر بعنوان یه مهاجم فانتزی و اسم و رسم دار در بارسای مارتینو شناخته شده بود به لطف انریکه روز به روز به نیمار برزیل نزدیک و نزدیک تر میشه.

حتی به نظر من نیمار بارسا یه روز به نیمار جام کنفدراسیونهای 2013 یا جام جهانی 2014 هم تبدیل میشه.

مورد آخر عملکرد مسی در دو بازی گذشته بود. این رو بعنوان یه انتقاد از اعجوبه ی تکرار نشدنی آلبی سلسته مطرح میکنم که :

اولا ، مصاحبه ی چند سال پیش لئو که گفته بود "وقتی توپ دستم نیاد تو زمین احساس سردرگمی میکنم" هنوز هم در کینگ لئوی ما نمود داره و این خیلی بده...

تمرکزشو از دست میده و تا زمانیکه پاس گلی نده یا گلی نزنه همچنان عصبانی و سردرگم میمونه!

دوما ، با اینکه مسی در طول 90 دقیقه ی این دیدار به هیچ وجه کم کاری نکرد و تا پایان هفته ی سوم 2 گل زده و 2 پاس گل داده ؛ ولی در نیمه ی اول با انگیزه و نشاط بالایی توپ نمیزد و مسی همیشگی نبود/پایان

به امید توفیق روز افزون فراتر از یک باشگاه...به سلامتی هواداری که نمیگه "بارسایی چه با جام چه بی جام"...بارسای با جامو همه دوست دارن ! اما فقط یه روانیه که میتونه به بارسا ، بدون هیچ جامی ، و بخاطر "بارسا بودنش" عشق بورزه!

ممنون که وقت گذاشتید...افتخار دادید...تا پای مرگ بارسایی...

منبع :http://www.dreamy-barca.ir/

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: